Na fali budownictwa szkieletowego coraz większą popularność zdobywają domy w konstrukcji słupowo – ryglowej. Trzeba jednak wiedzieć, że domy ( i nie tylko domy) wykonane w tej technice cieszyły się ongiś dużą popularnością na Dolnym Śląsku, Pomorzu i Kaszubach (stąd inna jej nazwa „mur pruski”). Konstrukcja słupowo – ryglowa jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych technik budownictwa – Trudo bowiem przeoczyć charakterystyczne „kratki,” które tworzy drewniany szkielet ściany z otynkowanym lub ceglanym wypełnieniem. Trzon drewnianej konstrukcji stanowią podwalina (belka przebiegająca wzdłuż fundamentu), oczep (górna belka) oraz słupy nośne. Konstrukcję uzupełniają rygle i zastrzały, które dają efekt mozaiki kwadratów i trójkątów tworząc malowniczy efekt. Charakterystyczną cechą dla domów wykonanych w technice „muru pruskiego” są niewielkie, skrzynkowe okna, także drzwi nie mogą mieć zbyt dużej powierzchni – jest to spowodowane tym, że otwory okienne i drzwiowe są umiejscawianie pomiędzy słupami nośnymi, co ogranicza ich szerokość. Najbardziej popularne zestawienie to kontrastujące ze sobą ciemne drewniane elementy z pomalowaną na biało ścianą. Jeżeli nie chcemy wykonywać ścian w konstrukcji szachulcowej, a efekt „muru pruskiego” śni nam się jednak po nocach możemy jedynie odtworzyć wizerunek muru pruskiego na elewacji. Jeszcze przed tynkowaniem ściany należy nałożyć na nią drewniany ruszt, przez co uzyskamy efekt konstrukcji szachulcowej.
Druga młodość muru pruskiego

Leave a Reply
View Comments